Ooit werd freelance curator Alan Quireyns door een Portugese vrouw ‘witte kat’ genoemd – in zijn geheugen maakte hij daar catzo branco van. Deze vreemde woordvervorming komt nu weer bovendrijven als titel voor een reeks teksten van zijn hand, waarvoor telkens één concreet kunstwerk de aanleiding vormt. Net zomin als in de woorden catzo branco betekenis ligt, geven de teksten een eenduidige uitleg bij de kunstwerken. Ze roepen een sfeer en associaties op, die uitnodigen om zelf goed naar de werken te kijken.
Mijn benen passen met moeite onder de kleine tafel. Ik schuif heen en weer tot ik er zeker van ben dat onze schoentippen elkaar niet zullen raken. Eindelijk zit ik stil. Op de tafel liggen een verfrommelde zak brood, een volle asbak en een pak Marlboro light, open, met de aansteker in het pakje. In het midden v…
