Bovenbouw Architectuur en Christ & Gantenbein zijn geselecteerd als ontwerpers van het nieuwe M HKA in Antwerpen. Hun eigenzinnige museumtoren zal de plaats innemen van het leegstaande Hof van Beroep, op een prominente positie aan de gedempte Zuiderdokken. Met de nieuwe ontwerpers begint het M HKA aan een langverwachte volgende episode in het verhaal van hun huisvesting. Dat verhaal vertelt ook iets over de eigenaardige positie van de museumarchitectuur in België.
Sharon Van Overmeiren, Willem Oorebeek, Luc Deleu, Paule Josephe, Mostafa Saifi Rahmouni, Lotte Van den Audenaeren, Johan van der Keuken, Luc Tuymans, Pieter Vermeersch
Sharon Van Overmeiren absorbeert als een spons invloeden uit alle tijden, (sub‑)culturen en omgevingen. Haar hybride wezens of props bevolken een eigen wereld met een unieke beeldtaal, op de kruising tussen archeologie en sciencefiction. In 2022 creëerde ze samen met Filip Vervaet een werk voor de tentoonstelling Making Fun in de Warande, waar de Antwerpse kunstenaar nu haar eerste institutionele solotentoonstelling krijgt. Een gesprek over leven en dood, patriarchale kennissystemen en de menselijke conditie.
In gesprek met Willem Oorebeek (Nederland, 1953) over de middelen van het drukken, naar aanleiding van OBSTAKLES, een groot overzicht van zijn werk bij Wiels.
Wie schuilt achter het etiket Paule Josephe, een Belgisch label dat op een tegendraadse manier bestaand textiel — zij het dode voorraad of tweedehands stoffen — verwerkt tot hippe, draagbare maar tegelijkertijd bijzonder originele en vooral letterlijk unieke kledij? Paule Josephe’s creaties zijn genderneutraal. In de naam zelf van het label worden twee mannelijke namen naar een vrouwelijke vorm omgezet.
Beeldend kunstenaar Mostafa Saifi Rahmouni ziet fotografie niet als een tweedimensionaal, maar als een sculpturaal medium. In zijn nieuwste solopresentatie bij ISELP, Seed Dispersal, wil hij dan ook niet enkel tonen hoe vlakke beelden onverwachte dieptes kunnen bevatten, maar ook hoe deze in alle stilte voor zichzelf kunnen spreken. In gesprek met Paula Rodríguez Sardiñas vertelt hij over het belang van contrast en frictie in zijn praktijk. Van poëzie tot rauwheid en van toeval tot doelgerichtheid — Saifi Rahmouni’s werk laat ruimte voor verbeelding, interpretatie en vooral emotie.
Luc Deleu is wellicht de radicaalste urbanistische denker die België ooit heeft voortgebracht. Met zijn bureau T.O.P. office hebben hij en zijn medewerkers in de afgelopen halve eeuw een intrigerend en samenhangend oeuvre opgebouwd, waarin ze de grenzen van architectuur en stedenbouw voortdurend opnieuw hebben gedefinieerd. Nu de man himself in het afgelopen jaar tachtig is geworden en een binnenkort te verschijnen lijvige publicatie terugblikt op de 55 jaar dat zijn bureau in 2025 zal bestaan, staan we graag even stil bij het belang van de denker, dromer en doener Luc Deleu.
Na een beloftevolle eerste jaar pakt Kunsthal Mechelen dit voorjaar uit met een tentoonstelling die begrippen als geografie, territorium en ruimte bevraagt vanuit een zwart en vrouwelijk of non-binair perspectief. Ezra Babski ging met curator Sorana Munsya in gesprek.
Behalve een verstokt kunstliefhebber, is Barbara De Coninck al haar hele leven een gepassioneerd ornithofiel. In de zomer van 2022 maakte ze haar radiodebuut op Klara met negen afleveringen van Barbara en de vogels. Voor GLEAN schrijft ze een column over haar beleving van het vogelleven.
Vier keer per jaar belicht GLEAN een kunstwerk in de openbare ruimte in België. Deze keer: de permanente lichtinstallatie all things will never be all things (2014) van Lotte Van den Audenaeren (1979). Het werk bestaat uit de woorden ‘forget’ (gevolgd door een ampersand) en ‘remember’ geprojecteerd op de wanden van de bovengrondse Maalbeektunnel in Brussel. Tussen 2015 en 2016 was het werk een tijdje niet te zien wegens technische problemen. In die periode vonden de aanslagen van 22 maart plaats. Kort na de heropening van het Maalbeekse metrostation in april 2016 werd het werk hersteld.
