Ooit werd freelance curator Alan Quireyns door een Portugese vrouw ‘witte kat’ genoemd – in zijn geheugen maakte hij daar catzo branco van. Deze vreemde woordvervorming komt nu weer bovendrijven als titel voor een reeks teksten van zijn hand, waarvoor telkens één concreet kunstwerk de aanleiding vormt. Net zomin als in de woorden catzo branco betekenis ligt, geven de teksten een eenduidige uitleg bij de kunstwerken. Ze roepen een sfeer en associaties op, die uitnodigen om zelf goed naar de werken te kijken.
In de woonkamer van mijn huis ligt een blok klei, nog in de plastiek verpakking, op mijn bureau. Het was mijn huis, maar dat is het eigenlijk al even niet meer. Ik woon hier wel nog steeds. Alleen weet zij dat niet. Zij neemt een mes en snijdt het plastiek open. Dan knijpt ze een stuk uit het blok. Meestal zit …
