Ooit werd freelance curator Alan Quireyns door een Portugese vrouw ‘witte kat’ genoemd – in zijn geheugen maakte hij daar catzo branco van. Deze vreemde woordvervorming komt nu weer bovendrijven als titel voor een reeks teksten van zijn hand, waarvoor telkens één concreet kunstwerk de aanleiding vormt. Net zomin als in de woorden catzo branco betekenis ligt, geven de teksten een eenduidige uitleg bij de kunstwerken. Ze roepen een sfeer en associaties op, die uitnodigen om zelf goed naar de werken te kijken.
Ik fiets elke dag om negen uur naar het centrum van de stad. De route diende zich op een ochtend gewoon aan. Zo vanzelfsprekend, dat ik mij niet kan herinneren ooit een andere weg gevolgd te hebben. Ze is voor mij als een kleine rivier waarvan ik de zacht meanderende oevers volg. Kalm loopt zij met mij het grote be…
