In deze nieuwe rubriek richten we onze focus op één kunstwerk dat in de diepte wordt besproken, op zoek naar betekenislagen die men bij een snelle lectuur over het hoofd zou kunnen zien. Beginnen doen we – toepasselijk – met La Chambre (1972) van Chantal Akerman, een film waarin de camera letterlijk rondjes draait in een te kleine kamer – voor velen wellicht herkenbaar dezer dagen.
Het enige commentaar over Chantal Akermans kortfilm La Chambre op de Franse website www.film-documentaire.fr luidt als volgt: ‘*Deux panoramiques à 360° degrés, le deuxième plus rapide que le premier découvrant une chambre comme une succession de natures mortes avant de cadrer une jeune femme sur un lit. Le troisième panoramique s’interrompt à mi-course pour faire marche arrière et recadrer …
