Als Kleine Kunstcollectioneur ben ik in intieme kring niet alleen bekend om mijn kleine, maar fijne kunstverzameling, maar ook om mijn expertise in het begaan van blunders. Een minimaal overzicht van mijn blunderboek: ooit had ik een vergadering met een belangrijke dame uit de kunstwereld, bij wie me haar pronte buikje in het oog viel. “Proficiat met uw zwangerschap”, zei ik, waarop zij: “Maar ik ben niet zwanger!” En op het atelier van een beroemd kunstenaar vroeg ik of een bepaald werk dat daar hing – en dat enigszins afweek van zijn normale werk – ook van zijn voortreffelijke schildershand was. Waarop de kunstenaar: “Dat is een reclametekening, ik verzamel die.” Ten slotte: op een etentje met mijn vrouw bij een Heel Belangrijke Man vroeg zijn eega: “Wat eten jullie echt niet graag?” Waarop ik, veel te roekeloos, antwoordde: “Zalm, dat …
