Als Kleine Kunstcollectioneur vermeien we ons soms graag in de wereld van de Eenvoudige Mens die, in zijn drift om dat eenvoudige te overstijgen, toch al eens een kunstgebeuren wil smaken. ‘Watou’ was daar een uitstekende gelegenheid voor. Talloos zijn onze vrienden en kennissen die daar hun jaarlijkse kunstuitstap van maakten en maken. Sinds 1980 verzamelden dichter en stichter Gwy Mandelinck en zijn vrouw Agnes immers elke zomer tientallen beeldende kunstenaars en dichters die in verlaten huizen, schuren, stallen en kerken in en om het dorp hun ding mochten doen.
De gemeenschap in Watou gedroeg zich eerst vijandig, getrouw de West-Vlaamse mentaliteit tegen alles wat niet ‘gewoon’ is. Maar toen de Ollandse, Belgse en Franse toeristen meer en meer toestroomden, keerde het horeca-tij. Ook dat is de West-Vlaamse mentaliteit.
Intussen is ‘Wa…
