“We zijn blij met de steun en dynamiek die de laatste dagen werd uitgedrukt rond Quand le ciel bas et lourd (1992) van kunstenaar
David Lamelas …”, schrijft Bart De Baere op de webstek van M HKA. Wel nu, ‘wij’ zijn verontwaardigd, boos én beschaamd over de vernietiging van een kunstwerk waarin juist de westerse kortzichtigheid aan de orde wordt gesteld.
De installatie Quand le ciel bas et lourd van David Lamelas bestaat uit een aantal bomen geplant onder een stalen dak. Je kan ze simpel beschrijven als een constructie die de groei van de bomen verstoort of als architectuur in conflict met de natuur.
De metaforische betekenissen liggen voor het grijpen.
Nu de bossen in de Amazone dreigen te verdwijnen door kwaadwillige brandstichting, houtkap en industriële landbouw, herken je ook het trauma dat een tijd geleden…
