Ik verlang naar tijd in al zijn duur, en ikwil onvoorwaardelijk mezelf zijn.
Fernando Pessoa
De film Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles (1975) maakte Chantal Akerman op haar 25ste meteen beroemd. Gedurende ruim drie uur meedrijven op deze ‘filmische uitdaging’ was mentaal en fysiek een best heftige ervaring. De essentie formuleert Chantal Akerman in de volgende bewoordingen: ‘Mijn zorg is om te vragen hoe tijd in een vertelling wordt gebruikt. Ik weet dat je in Jeannes lichaam elke seconde voelt die voorbijgaat. De commerciële bioscoop is zo gemaakt dat je het anderhalf uur niet voelt voorbijgaan. (...) Tegelijkertijd is het niet zo ver verwijderd van wat Barthes zei over de relatie tussen fotografie en de dood. We zijn anderhalf uur ouder als we een bioscoop verlaten. De film kostte je tijd, en het is de commerc…