Venus is de helderste planeet. Zelfs in de donkerste nacht schittert ze aan de horizon. Dat oud stukje volkswijsheid borrelt in me op terwijl ik in het M HKA een brief lees van kunstenaar Dorothy Iannone. In haar sierlijkste handschrift beschrijft ze een examen astronomie waarvoor ze de kenmerken van alle negen planeten in ons zonnestelsel van buiten moest leren. Opgejaagd door tijdsgebrek (en een afkeer voor te blokken feitjes), zet ze alles resoluut in op één planeet: ‘I gambled everything on the Goddess of Love.’
In 2020 neemt curator Joanna Zielinska contact op met de in Berlijn wonende en werkende kunstenaar Dorothy Iannone (1933, Boston). De lockdown verhindert de twee om een atelierbezoek te organiseren, en dus starten ze een briefwisseling. Ze delen culturele referenties en standpunten over feminisme, bespreken Iannone’s visie op…
