In november 2000 nodigde ik Herman Daled uit om een lezing te geven over zijn ervaringen als kunstverzamelaar. Dit gebeurde in het kader van een lezingenreeks voor het NICC in Brussel, een kunstenaarsvereniging. Ik wilde er alle actoren uit het kunstenlandschap aan bod laten komen en wie ik zou kiezen om het standpunt van de verzamelaar te vertolken was snel een uitgemaakte zaak. Herman was immers een begrip in de Belgische en internationale kunstwereld, vooral bij kunstenaars.
Als een van de eersten kocht hij conceptueel werk aan van mensen als Dan Graham, Sol LeWitt, Vito Acconci, On Kawara, Lawrence Weiner, Jacques Charlier en ook Marcel Broodthaers. Van deze laatste werd hij een compagnon de route. Hij zorgde ervoor dat verschillende van diens projecten, vandaag beschouwd als monumenten van de Belgische kunstgesch…
