Volgens Cécile Massart zullen uiteindelijk alleen de weggemoffelde bergplaatsen voor nucleair afval overblijven als monumenten van de 21ste eeuw. Met Sarcophagi (1) brengt zij alvast een architectuur- en beeldtaal die ingaat tegen het niet-weten en vergeten.
Sinds 1994 stelt Massart de wereldwijde kwestie van verborgen opslagplaatsen van radioactief afval aan de orde. De eerste kunstwerken gaf ze de titel Un site archivé pour alpha, bêta, gamma.
Daarmee was ze niet de eerste kunstenaar die reflecteert over radioactiviteit. Het stof was bij wijze van spreken amper gaan liggen na de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki of geschoolde en ongetrainde kunstenaars die de bombardementen hadden overleefd begonnen hun ervaringen te documenteren in kunstwerken. (2) Daarmee legde ze de basis voor de zogenoemde *nuclear ar…
