Als Kleine Kunstcollectioneur schrijf ik elke dag dit rubriekje, zo lang de corona-quarantaine duurt. Trouwe lezers kennen het principe intussen al: omdat musea en galeries gesloten zijn, kunnen we geen kunst meer gaan kijken. Dus kijken we elke dag naar een ander werkje uit onze eigen Kleine Kunstcollectie. En omdat restaurants ook dicht zijn, moeten we alle dagen zelf eten maken. Dus laten we u mee genieten van onze goede, oude Vlaamse keuken.
Pom-pom-pom…, wat zullen we vandaag weer eten? Dit is al het elfde My Corona-stukje en een mens begint al eens na te denken. En wat blijkt nu een van mijn lievelingsgerechten? Witloof met ham en kaas in de oven! Dat is een redelijk bewerkelijk, maar o zo lekker gerecht, waarmee we graag ook een goede wijn drinken. Nu ga ik jullie niet overdonderen met een of andere dure Bordeaux of Bourgogne, want wij hebben al enkele jaren een huiswijn die we bij een groothandel kopen: een Catalaans wijntje, ‘denominacio d’origen’, geteeld met de druiven tempranillo en merlot in de Penedes-regio bezuiden Barcelona en gebotteld door de firma René Barbier.
Maar eerst het witloof dus, te reinigen en al dente te koken, waarna de stronkjes in twee gesneden worden. Aardappelen koken tot ze nog beetgaar zijn, het witloof in een rolletje ham wikkelen en de kaassaus maken met boter, bloem, wat kookvocht, melk en gratin: wij gebruikten een mix van Emmental, Maasdam en Bergkäse, we geven toe dat we dit voorverpakt in de supermarkt vonden. En nee, we vergeten zout, peper en nootmuskaat niet.
Vervolgens de ham & witloofrolletjes in een grote ovenschotel schikken, ernaast een rijtje aardappelpartjes, dat alles rijkelijk met de saus overgieten en hop, de oven in met boven/onderwarmte à 180 graden. Vijf minuten voor het uithalen nog even bestrooien met gratin en onder de grill plaatsen, en klaar is kaas. Tjonge, jonge, jonge, weerom een klein festijn in deze droeve dagen.
Nadien genoten mijn eega en ik van het schilderij ‘Dress by Tim Van Steenbergen’ (2018) van de jonge schilderes Sarah De Vos (1985). Sarah woont en werkt in Leuven en is één van die vele kunstenaars die getroffen worden door de coronacrisis: ze zou onder meer deelnemen aan de biënnale van Art Autun – een stadje in het Franse Bourgondië – die voor de tweede keer georganiseerd ging worden door het Belgische kunstenaarskoppel Reniere & Depla en op 4 april had moeten openen. Helaas.
Ik zag de voorbije jaren werk van Sarah De Vos op enkele kleinere tentoonstellingen en raakte geïntrigeerd door de mix van verleidelijkheid & ongrijpbaarheid in haar beelden. Enkele jaren terug schilderde ze achter glas (églomisé, zoals ze dat noemen), maar recenter werkt ze op houten panelen, waarbij de olieverf afgedicht wordt met epoxy, wat een extra glanseffect oplevert. Zo ook bij het atmosferische doek ‘Dress by Tim Van Steenbergen’: De Vos schilderde gewoon een stukje van een jurk die ze van deze bekende mode-ontwerper draagt. Van Steenbergen baseerde zijn collectie op het werk van de kunstenaars Léon Spilliaert en Thierry De Cordier. En zo ontmoeten jong, ouder en oud elkaar, door alle kunsten heen.
Tot morgen.