‘Op 14 december 2019 overleed Panamarenko, kunstenaar, uitvinder, technicus, wiskundige, filosoof en visionair. 2020 moest een jubileumjaar worden naar aanleiding van zijn tachtigste verjaardag, maar dit jaar wordt een hommagejaar.’ Zo staat het in een van de tientallen persteksten rond ‘Panaatje’ – zoals zijn levenspartner en intussen weduwe Eveline Hoorens hem aansprak – die de voorbije twee maanden overal te lezen waren. Er verschenen nog veel meer artikels, maar dan vooral in de Vlaamse pers, want internationaal – ook in Nederland – bleef het allemaal heel beperkt.
Wat kan je daar dan nog aan toevoegen? Dat wij Belgen veel te bescheiden zijn en eerder hetzelfde euvel meemaakten met andere groten van onze rijke grond, zoals James Ensor, René Magritte, Marcel Broodthaers en anderen? Het duurde altijd even voor de bu…
