Anna Tilroe schrijft over een kunstwerk, foto, advertentie, film... waar ze door getroffen is en die verband houdt met wat nu gebeurt. We leven in radicale tijden. Welke beelden komen daaruit voort? En waarom worden die als belangrijk gezien of uitverkoren? Of juist helemaal niet?
Dat we nu in een wereld van paradoxen leven is een cliché. Maar daarmee niet minder waar. Neem het idee dat technologische ontwikkelingen de opwarming van de aarde zullen reduceren tot een ‘aanvaardbaar’ niveau. Of dat werkelijk gaat lukken, is de grote vraag, maar het betekent in veel gevallen dat het ene malheur wordt vervangen door het andere. Zo zijn voor windmolens, zonnepanelen, accu’s in elektrische auto’s en allerlei andere voor de energietransitie onmisbare technologie, de zogeheten ‘kritieke metalen’ nodig, zoals lithium, neodymium…
