Als Kleine Kunstcollectioneur probeer ik het reilen en zeilen in de actuele kunstmarkt zo goed als mogelijk te volgen. Ik zit zelf op Facebook, Messenger, WhatsApp, LinkedIn enzovoort, om op de hoogte te blijven van de nieuwste ontwikkelingen. Toegegeven: Twitter, Instagram, Pinterest en andere zijn aan mij niet besteed, wegens net iets te infantiel.
Maar dan nog: wat een masturbatie! In onverdachte tijden was het simpel en eenvoudig: een kunstenaar toonde, een museum of galerie bemiddelde, een criticus schreef of sprak, de toeschouwer las of aanhoorde en maakte zijn/haar eigen eindconclusie in alle zelfstandigheid. En dat was het.
Nu spelen de nieuwe, zogeheten sociale media een heel andere rol. Voor u me afrekent als oude, conservatieve zak, die met die nieuwe media geen omgang heeft: dat is dus niet wáár, ik volg ze wel, maar…
