Een wit vlak torent hoog uit boven de haag van de pastorietuin in Ressegem. De witte rechthoek wordt gedragen door een ijle constructie die het midden houdt tussen een hoogspanningsmast en een ragfijne, stalen tekening in de lucht. Maar de toren is meer tekening dan constructie. Of althans, de constructie lijkt te willen ontsnappen aan de stereotiepe ingenieurslogica. De staven van de toren zijn niet veel dikker dan een potlood. Met de driehoekswerking neemt de kunstenaar ook een loopje. Wanneer je met de blik van een stabiliteitsingenieur naar de toren kijkt dan bekruipt je een zeker onbehagen. Overleeft deze constructie de eerste stormwind? Zet de kunstenaar de natuurwetten een neus?
Sinds 1988 bouwt Frederic Geurts installaties waarin hij de limieten van de sterkteleer en de statica uitdaagt. Filosoof van Jean Pau…
