Tijdens de covid-pandemie in 2020 voerde de New Yorkse culturele strateeg en auteur András Szántó een reeks gesprekken met achtentwintig museumdirecteurs wereldwijd over de toekomst van het museum. Die toekomst leek toen plots onzekerder dan ooit. In eigen land begreep onze overheid gelukkig vrij snel hoe belangrijk het was om niet alleen de supermarkten en tuincentra open te houden, maar ook onze musea. In veel landen werden ze in deze periode echter niet beschouwd als essentiële instellingen en moesten ze gedurende vele maanden de deuren sluiten. Gekoppeld aan de daaropvolgende energiecrisis, de exploderende kunstmarkt en de hoge ethische en andere maatschappelijke eisen waaraan deze kunst- en erfgoedinstellingen vandaag moeten voldoen, brengt het verschillende onder hen in een precaire situatie. Musea zijn vaak logge instituten, vastge…
