It’s About Time is de eerste solotentoonstelling van Ben Rivers (1970, Somerset, UK) in België. Na meer dan veertig films en verscheidene prijzen, waaronder tweemaal de Tiger Award op het filmfestival in Rotterdam, werd het inderdaad tijd voor een expo in ons land. STUK in Leuven toont vier recente filminstallaties waarin Rivers’ buitenwereldse universum het menselijke tijdsperspectief verwijdt. De expo opent met Now, at Last! (2018), waarin een luiaard sloom aan een tak in het groen hangt. Via kleurenscheiding en met het romantische Unchained Melody als soundtrack, is de video een hulde aan de tijdsbeleving van dit prachtige dier. Ook in Ghost Strata (2019) en Ijen/London (2022) wordt duidelijk hoe Rivers alternatieve vormen van zijn verbeeldt. Zo suggereert Ijen/London een postapocalyptische toekomst, verstoken van menselijke aanwezigheid. Met ‘bloedkleurige wolken’ en een ‘vermiljoenen weidsheid’ beschrijft Herbert Reads gedicht Autumn World een troosteloos landschap in verval. Een onherbergzame wereld die uiteindelijk toch tekenen van leven vertoont. Hoewel in het heden gefilmd, overdenkt Rivers het leven voorbij de menselijke historie. Die overdenking vind je ook terug in Ghost Strata, maar dan vanuit een persoonlijker insteek. De titel verwijst naar ontbrekende elementen in geologische steenlagen, een leegte die toont wat er ooit was. De film is een dagboekachtige collage van Rivers’ omzwervingen over de wereld en onderzoekt de impact van menselijke aanwezigheid op aarde.
De variatie aan thema’s maakt een film van Rivers steeds verrassend om naar te kijken. Vaak volgt en filmt hij bestaansvormen in de marges van de maatschappij, met gebruik van 16mm-film en analoge media. Het ruwe filmmateriaal biedt een uitgangspunt voor het creëren van verschillende verhaallijnen die het midden houden tussen documentaire en fictie. In The Minotaur (2022) vindt die vermenging haar summum in een film die Bruce Baillie’s liefde voor stille film, de mythe van de Minotaur en volkstradities van het zonovergoten eiland Menorca met elkaar assembleert. De film is het eerste hoofdstuk van een langere film met alleen maar kinderen als protagonisten. Een must-see voorproefje, dus. Daarbij toont STUK een selectie foto’s, tekeningen en aquarellen van Rivers, een uitzonderlijke verdieping van zijn werk.
