De architectuurbiënnale van Venetië bestaat sinds 1980, maar architect Vittorio Gregotti gaf daar al een aanzet toe in 1975 toen hij als curator aan de kunstbiënnale een architectuurluik toevoegde. Dat stond in het teken van de progressievere koers die de biënnale voer. De relatie met de stad stond daarbij centraal. Sindsdien metastaseerde de tentoonstelling over de stad. Ondanks alle goede intenties pakte dat slecht uit. Mede door de groeiende aantrekkingskracht van de biënnale bezwijkt de stad vandaag haast onder het toerisme. Steeds meer bewoners ontvluchten ze, omdat goede woningen er onbetaalbaar werden.
Toch bleef dat progressieve imago aan de architectuurbiënnale kleven: ze gaat wereldwijd door voor een graadmeter voor vernieuwing in de architectuur en het debat daarrond. Toch maakte ze dat niet vaak waar. De biënnale evolueerde a…
