Herkenbare en tegelijkertijd vreemde beelden - de tekeningen van Braziliaans kunstenaar en architect Bruna Canepa (°1988) doen je verdwalen in denkbeeldige, stedelijke architecturale constructies en werelden uit vervlogen en toekomstige tijden. Onder de titel Modern Romance brengt het Brusselse Ballon Rouge Canepa’s eerste solotentoonstelling buiten Brazilië. “Ik combineer alledaagse elementen met eigenaardige variaties. Ik hou van de botsing van pakweg een mooie, gewone zuil en een extravagant, grafisch architectuurelement.”
Bruna Canepa plukt haar inspiratie uit de haar omringende realiteit, met andere woorden uit een gemeenschappelijke, bestaande taal. “Mijn werk refereert continu naar het echte leven. Ik vind niets uit. Ik wil variaties maken op wat reeds bestaat. Ik gebruik enkele methoden om de beelden opnieuw te formuleren en om zo nieuwe vragen te stellen.” In de tentoonstelling ontwaar ik eenvoudige architecturale en grafische vormen waarmee ik vertrouwd ben zoals ramen en pilaren, naast logo’s, gekleurde sterren en woorden. Canepa isoleert deze elementen. Ze verkent hun potentieel in een nieuwe contexten, maakt er combinaties mee en speelt met de verhoudingen. Met deze verschillende representatievormen nodigt ze ons uit tot diverse interpretaties.
Het is opmerkelijk hoe Canepa steeds de tekenkunst omarmt, een medium dat nooit volledig de ervaring van een ruimte kan vastleggen. “De act van het tekenen is voor mij puur plezier. Ik blijf nieuwsgierig naar wat ik kan bereiken met tekenkunst. Ik hou ervan om me steeds verder te bekwamen in het ambacht. Ik experimenteer ook met nieuwe technieken, zoals spaarzame toevoegingen met verf en collages, maar de beelden blijven voornamelijk geconstrueerd door de act van het tekenen. Het is een onvermoeibare zoektocht, een eindeloos veld om te verkennen en om in rond te dwalen. Tekenen is voor mij het selecteren en combineren van elementen uit de bestaande wereld die ik beter wil leren kennen. Het is een tactiele activiteit die resulteert in tekeningen die ik beschouw als driedimensionale objecten.”
In de tentoonstelling bestudeert en interpreteert Canepa drie verschillende architecturale vormen: de Ruin House, de Gas Station House en de Souvenir House. “De universaliteit van deze specifieke constructies fascineert me. Vervallen woningen, tankstations en souvenirwinkels zijn er in alle vormen en kleuren, maar in essentie gaat het om symbolen die overal kunnen voorkomen en die steeds herkenbaar zijn.” Twee tekeningen getiteld Alavorada intrigeren mij in het bijzonder, onder andere door de aanwezigheid van speciale vormen/zuilen bestaande uit concave lijnen. “Deze zuilen zijn kenmerkend voor de Palácio da Alvorada, de officiële residentie van de president van Brazilië, gebouwd in modernistische stijl tussen 1957 en 1958. Ze zijn een onderdeel van de iconische, architecturale ontwerpen van Oscar Niemeyer (Braziliaans architect, sc) en oefenen een magnetische aantrekkingskracht op me uit. In zekere zin vertegenwoordigen ze een Brazilië dat niet langer bestaat. Vandaag zijn het vooral symbolen van schoonheid en verval.” Merkwaardig is de menselijke figuur die op een van de zuilen van de Palácio da Alvorada lijkt te klimmen, een motief dat ik ook in andere werken waarneem. “Tijdens mijn bezoek aan Brasília (hoofdstad van Brazilië, sc) had ik een intense drang om deze vreemde, maar charismatische architecturale objecten te beklimmen en om ze, in analogie met de act van het tekenen, met mijn lichaam te verkennen.”
Het is dus, om doctoraatsstudente architectuur Laura Belik te parafraseren, niet zozeer Bruna’s intentie om technische oplossingen aan te reiken of om realiseerbare projecten te tekenen. Het gaat haar om het creëren van architectuur dat de traditionele manieren om naar gebouwen te kijken herdenkt.