Dat verschrikkelijke landschap, de ruines van het World Trade Center na de aanslag van 9/11, golft door de ruimte, hangt om je heen, komt bijna los van zijn drager: het meer dan manshoge wandtapijt dat Craigie Horsfield (°1949, VK) liet weven door Flanders Tapestries in Wielsbeke. Dit werk is een klap in je gezicht, mooi en gruwelijk tegelijk. Het zijn de clichés van de Romantiek, waarin het sublieme werd omarmd. Horsfield laat nu in het Centraal Museum zien hoe we in onze tijd nog steeds van ons stuk te brengen zijn door die formule. Zijn uitvoering is bijna nog grootser dan die van de historieschilders, zeker omdat hij kiest voor het traagste medium ooit: wandtapijten.
Machteld LEIJ
Dit artikel is digitaal nog niet volledig beschikbaar. We werken aan ons archief.
