Meestal komen boemerangs niet terug: je moet al over een getrainde werptechniek beschikken om een geworpen boemerang terug op je kop te krijgen. De titel van de tentoonstelling is geknipt uit een vroeg werk van Tony Cragg, ‘Self-portrait with bottles and bricks’ (1982) – uiteraard te zien op de tentoonstelling. Het betreft een muur vullende installatie waarop een wandelende man een spoor van allerhande gevonden voorwerpen en afvalmaterialen achterlaat, waaronder twee boemerangs. Maar het kan ook omgekeerd bekeken worden, want de figuur is zélf samengesteld uit dat soort materiaal. De hedendaagse mens, begrepen als een alaambak van consumptieartikelen. Het zet de toon van deze expositie: de kanteling van een roterend voorwerp (lees: kunstwerk) wordt omgezet in een draairichting. Want in de interactie tussen kunstenaar en toeschouwer heeft het kunstwerk vaak veel weg van een boemerang. Toch?
Gust GHIJSENS
Dit artikel is digitaal nog niet volledig beschikbaar. We werken aan ons archief.
