Kunst kan de wereld dus niet redden, maar misschien wel wat verzet, inzicht en vooral engagement bieden. Dat lijkt de kernboodschap van deze documenta in Kassel, die Athene – de eerste pleisterplek – niet vergeet, integendeel. In deze tijden is er blijkbaar geen plaats meer voor vrijblijvende esthetiek, daar hebben we geen tijd meer voor, geen zin meer in. Althans volgens de curatoren.
Dit artikel is digitaal nog niet volledig beschikbaar. We werken aan ons archief.
