Erst komt das Fressen, und dann kommt die Moral. Gezien de Mexicaanse, in Brussel woonachtige kunstenaar Gabriel Kuri (1970) het nog te druk heeft met de opbouw van zijn solotentoonstelling in WIELS, stelt hij voor om een lunchinterview te doen. In het keukentje van het kunstcentrum maakt hij een genereus bord vol groenten klaar, gedresseerd met olijfolie, peper en zout. We nemen onze schotels mee naar de imposante inkomhal van de voormalige brouwerij en vragen of de muziek iets stiller kan voor de opname. Kuri heeft razende honger, maar kan tijdens het gesprek hoogstens enkele olijven naar binnen werken, zo geanimeerd is hij. Eten en spreken, geen goede combo. Best komisch natuurlijk, en onderhuids bepaalt het ook de toon van onze conversatie.