Het is een dans, geen performance van Tino Sehgal. In een lege zaal, midden tussen de collectiepresentatie, ligt een slanke jongeman. Hij draait zijn heupen, een been zweeft in de lucht. Hij schuift over de grond, op zijn zij, op zijn rug, dan op zijn buik. Als hij een hoek van de ruimte heeft geslecht, heft hij zijn hoofd op, maakt met zijn handen een soort brilletje waardoor hij met een nietsziende blik tuurt, richting zijn publiek. Een verontruste Japanse toerist vraagt aan de suppoost of die man op de grond wel in orde is. Even later zijgt een clubje kunstacademiestudenten op de grond neer. Geconcentreerd bekijken ze de bewegingen van de danser.
Dit werk, ‘Instead Of Allowing Some Thing To Rise Up To Your Face Dancing Bruce and Dan and Other Things’ uit 2000, is onderdeel van de collectie van het Stedelijk Museum, aangekocht in 2005. Dat gebeurde mondeling. Want de kunstenaar wil niets vastleggen, foto’s maken mag niet, en nooit geeft hij catalogi uit. Dit werk is het eerste in de overzichtstentoonstelling die het Stedelijk in 2015 organiseert. Niet alles tegelijk, maar een werk per maand.
Dit artikel is digitaal nog niet volledig beschikbaar. We werken aan ons archief.
