De ‘Wunderwall’ is een gemeenschappelijke muur van de cohabiterende galeries van Sofie Van de Velde en Jason Poirier, die wordt gebruikt om jong talent voor het voetlicht te brengen. Vandaag is dat Felix De Clercq (º1997).
Soms staat een man bedremmeld aan de rand van een oeuvre, halsreikend maar beschroomd, en zeker is dit het geval als het oeuvre lijkt te berichten over een leven dat zich anderszins aan onze blik onttrekt. Wij worden dan getuigen van een geheim, dat ook ons geheim is, maar anders. En heel even verdampt onze eenzaamheid.
Niets dan bewondering kan ik uitdrukken voor de wonderlijke, uit verf en doek opgetrokken en van echt of namaak plastiek gemaakte voorwerpen die De Clercq de voorbije jaren toevoegde aan de werkelijkheid. Door hun schijnbaar onhandige klieder-textuur ontroerden ze mij meteen, door …