DMW Gallery aan de Koolstraat in Antwerpen-Borgerhout heeft een fraaie, lichte tentoonstellingsruimte. De policy: DMW nodigt een kunstenaar uit die op zijn/haar beurt een andere kunstenaar inviteert. Dit keer is de Nederlandse Femmy Otten de gaste, zij bracht de ook al Nederlandse kunstenaar Gijs Frieling mee.
Femmy Otten kennen we vooral van haar fraaie bas-reliëfs: met gips maakte ze beelden die uit de muur lijken te komen en die ze beschilderde. Wat ze nu toont in DMW is nog rijker: een bas-reliëf in marmer, maar ze werkt ook met hout en epoxy en toont ook tekeningen en schilderijen. Haar thema in deze expo is ‘hedendaagse vruchtbaarheidssculpturen’, met een liggende, naakte vrouw in hout gebeeldhouwd, die heel langzaam ronddraait. Een bas-reliëf is in carrara-marmer gemaakt toont neuzen, oren, penissen en vulva’s. Elders prijken enkele tekeningen en schilderijen van haar hand, die allemaal een zachte, vrouwelijke erotiek uitstralen. Wat Femmy Otten doet met haar werk in een galerieruimte is ook vragen stellen bij de witte leegheid van de ruimte die ze niet inneemt.
Net daarom is haar keuze voor Gijs Frieling eminent: ook hij maakt ‘murals’, die van de DMW-muren een visueel feest maken en die op hun manier ook inhaken op dat vruchtbaarheidssthema. Frieling werkte vroeger al samen met mode-ontwerper Dries Van Noten, zat in de legendarische ‘Trouble spot.painting’-expo van 1999, gecureerd door Luc Tuymans en Narcisse Tordoir, en maakte deel uit van de expo ‘120 minutes’ op Art Brussels 2015 van Lieven Segers en Frank Koolen, waarin 36 Belgische en Nederlandse kunstenaars elk een uur lang mochten tentoon stellen. In DMW toont hij schilderijen op doek die ingebed zijn in geschilderde tekeningen op de muren: ze tonen florale composities, ook van diverse stoffen, van een uil… Zeker de floraliën hebben, met hun stampers en meeldraden, een verband met de fertiliteit van Otten. Zie ook Frielings annunciatie van de geschilderde maagd Maria, de ogen luikend ten hemel geslagen.
Wat deze tentoonstelling zo mooi maakt is niet alleen de ‘touch’ tussen Otten en Frieling, maar ook de (zelf)relativering, de milde humor, waarin een vrouw én een man elkaar artistiek lijken te vinden, zonder dat er aan genderdiscriminatie wordt gedaan. Elkaar plezieren, geen ruzie maken. Mooi.
De tentoonstelling in DMW Gallery maakt ook deel uit van het Borger-parcours op vrijdag 26 maart in Borgerhout en de Antwerpse stationsbuurt, met 19 deelnemende toonpunten.