Broken English, zo heet de nieuwe tentoonstelling van François Curlet (1967) in Galerie Micheline Szwajcer in Antwerpen. Als steeds zijn (merk)objecten Curlets doelwit, als munitie in wat hij poëtisch omschrijft als een ‘sneeuwballengevecht in het koninkrijk van de ideeën’ waarin de objecten vlak ‘voor de dooi een dans’ uitvoeren. Curlet, kortom, rotzooit met objecten.
Zoals Broken English, een sculptuur die bestaat uit een grote witte hand in polystyreen waarin in de handpalm, als een soort tekening gelezen door een waarzegster, een deel van het metroplan van Londen te zien is. In de buurt staat een kleine houten sculptuur die uit een bruine houten plank en een hamer is samengesteld. Op zich betekent het ding weinig, ware er niet de titel die Curlet eraan geeft: Guilty or Not Guilty. Het is de hamer van de voorzitter…
