Er zijn wel meer kunstenaars die in deze tijden werk maken dat verwijst naar Black Lives Matter of COVID-19. Of nog beter: naar beiden. Dat is ook het geval met de Afro-Amerikaanse Genesis Tramaine die momenteel een reeks nieuwe schilderijen voorstelt bij Almine Rech. Maar daaruit blijkt dat ze wel degelijk een originele bijdrage levert aan deze problematiek.
Als diepgelovige Black Queer Female biedt haar werk een reflectie op de turbulente rollercoaster die we het afgelopen jaar collectief hebben meegemaakt. Het slingert van hoop naar wanhoop, berusting naar woede, ingetogenheid naar uitbundigheid. Onder de titel Evidence of Grace stelt Tramaine een reeks portretten voor die ze zelf Gospels noemt of ‘visuele preken’. Ze werd naar eigen zeggen geroepen door God om het Bijbels verhaal van David weer te geven. In tijden waarin gebedshuizen gesloten zijn door COVID, ziet zij de white cube dan ook als een toevluchtsoord. Maar wees gerust: hier geen zeemzoeterige bekeringsdrang, maar een bijzondere mix van woede en verontwaardiging over de huidige staat van de wereld – racisme, ongelijkheid, polarisering – maar tegelijk geloof dat het wel goed komt. Op groot formaat en met grove verfstreken zet ze een reeks mixed portretten neer die weliswaar de energie van Jean-Michel Basquiat oproepen en bijwijlen de getormenteerdheid van Francis Bacon, maar tegelijk getuigen van een eigen stijl. Doorgaans weergegeven tegen een monochrome achtergrond, bouwt ze haar personages op uit fragmenten van kleinere gezichten die versmelten in het geheel. Op de zijkanten van het doek kalkt ze telkens in grove letters een psalm of tekst neer uit de Bijbel, zoals ‘Let there Be Light’ of ‘God is not Mad at You’.
Opmerkelijk is ook dat ze bij het materiaalgebruik van elk schilderij naast ‘oil stick, oil pastel’ zonder verpinken ‘holy spirit’ vermeldt. Je hoeft het uiteraard niet eens te zijn met haar ‘boodschap’, maar die vertaalt zich wel naar een ongelofelijke energie – zelf heeft ze het over een spirituele vonk. De grote formaten, uitbundige kleuren en grove textuur zijn dan ook een lofzang op de schilderkunst, een uiting van haar veerkracht na maanden van ‘kunstconsumptie’ via beeldschermen en duffe OVR’s (online viewing rooms). Het werk weerstaat dan ook de test van goede schilderkunst: het is veel sterker in de realiteit dan in reproductie. Zoals het hoort. Eén ding is zeker: Genesis Tramaine is een aparte en verfrissende stem binnen het huidige kunstklimaat.