Ik leerde het werk van Stijn Van Dorpe kennen toen ik hem in 2007 op aanraden van Ada Van Hoorebeke uitnodigde voor de tentoonstelling ‘Small Stuff Three’. Het eerste beeld dat ik van hem zag, was een prachtige foto waarop je hem zwierig op de bovenrand van de ongeveer zestig centimeter hoge en een paar centimeters uitspringende plint van een voorgevel zag stappen (alsof hij over water liep). De interventies en filmpjes die hij voor de tentoonstelling maakte, waren voortbrengselen van een poëtische landmeter. Door het onzinnige of hopeloze afstappen, opmeten en met dunne, lange stokken markeren van een park en een tuin legde hij de broosheid bloot van dit landschap en de erin rondwarende helden.
Hans THEYS
Dit artikel is digitaal nog niet volledig beschikbaar. We werken aan ons archief.
