De toenemende politieke input in de beeldende kunst, als een teken van maatschappelijk ongenoegen, bereikt op de Biënnale van Istanbul 2015, in alle sereniteit weliswaar, een omvang van formaat.
Carolyn Christov-Bakargiev: "It is hard to do a biennale now, because the way that art is going the most sensitive artists are interested in withdrawal, retreat, and moving far from the limelight and the spectacle in forms of resistance to the consumption of art that is associated with the rise of the art fairs."
Dit artikel is digitaal nog niet volledig beschikbaar. We werken aan ons archief.
