De nieuwe directeur van het MAC’s, Denis Gielen, noemt Jacques Charlier één van de grote hedendaagse Belgische kunstenaars. Die bewering is niet meteen te staven met het werk dat de eeuwige grapjas onder de Belgische kunstenaars verzameld heeft voor deze tentoonstelling. Charlier toont slechte schilderijen, naast een kamer met optische illusie, een video en een serie karikaturen. Die karikaturen zijn nog het beste wat er in Grand-Hornu te zien is. Maar dit alles is maar schijn: wie zich verdiept in Charliers werk of een rondleiding van hem volgt (Charlier is een schitterend ambassadeur voor zijn eigen werk), merkt dat er achter de lol bittere ernst schuilt.
Dit artikel is digitaal nog niet volledig beschikbaar. We werken aan ons archief.
