Hoewel hij het meest bekendstaat om zijn kleurrijke, geometrisch abstracte schilderijen, vormen tekeningen een essentieel onderdeel van Léon Wuidars oeuvre. Zijn dagelijks ritueel begint met het tekenen, inkleuren en vervolledigen van schetsen, die soms latere schilderkundige composities inspireren, maar even vaak op zichzelf staan.
Wuidar groeide op in Luik en leerde zichzelf schilderen en tekenen, aanvankelijk door figuratieve kunst na te bootsen. Aan het begin van de jaren zestig kiest hij resoluut voor abstractie. Doorheen de jaren bouwde hij een consistent oeuvre op, met nauwkeurigheid en discipline als leidende motieven, maar ook met een zekere speelsheid en humor en altijd met oog voor, en een verwerking van, kunsthistorische en esthetische referenties. De ontwikkeling van zijn visuele taal speelt zich af in zijn schetsboeken, waar in zijn gedetailleerde tekeningen interesses in en invloeden van taal, kalligrafie, grafiek, ornamentiek, architectuur en filmposters en reclameaffiches doorschemeren. Hij is zelf autodidact, maar gaf decennialang tekenles aan de Académie des Beaux-Arts van Luik. Bovendien was niet enkel tekenen, maar grafische kunst in het algemeen altijd heel aanwezig in Wuidars praktijk. Hij creëerde regelmatig boekcovers, maar ook eigen edities en publicaties, van lithografieën tot boekjes die uitgevouwen kunnen worden tot waaier. In sommige tekeningen voegt hij collage-elementen toe, meestal kleine papiersnippers of -restjes, afkomstig uit het atelier van een bevriende restaurateur. Zijn recentste publicatie is Ultime Passion, een boekje met teksten van Paul Emond en tekeningen en collages van Wuidar.
Wuidar, die nu 85 is, bleef lang onder de radar, maar krijgt de laatste jaren veel erkenning in het kunstenveld. Eind 2021 was er een grote overzichtstentoonstelling in MACS Grand-Hornu, waar hij voor het eerst met collages, tekeningen en werken op papier naar buiten kwam. Zijn eerste samenwerking met Rodolphe Janssen dateert van 2016. Tijdens de recentste editie van Art on Paper, begin oktober in Brussel, presenteerde de galerie al werken op papier. De focus die daar ontstond, vindt een vervolg in deze tentoonstelling, die een onderbelicht maar cruciaal en omnipresent onderdeel van zijn praktijk naar voren brengt. Sinds kort wordt hij mede vertegenwoordigd door White Cube, die in januari een tentoonstelling in Hong Kong (zijn eerste in Azië) zal organiseren.
