Het Amsterdamse Metahaven is het geesteskind van Vinca Kruk en Daniel van der Velden. Het kunstenaarscollectief timmert al meer dan tien jaar aan de weg en staat bekend voor zijn vooruitstrevende en interdisciplinaire benadering van politieke en sociale kwesties waarbij ze voornamelijk aan de slag gaan met film en design. Zo was hun werk al te zien in solo-exposities in onder meer het ICA in Londen en MoMA PS1 in New York. Met Autopoiesis in het Antwerpse TICK TACK brengen ze voor de eerste maal een solotentoonstelling op Belgische grond.
De expositie draait rond het idee van ‘autopoiesis’, een concept dat in het begin van de jaren 70 werd geïntroduceerd door de Chileense biologen Francisco Varela en Humberto Maturana en zoveel betekent als ‘zelfcreatie’: wanneer onder de juiste omstandigheden alle componenten van een bepaald biologisch systeem aanwezig zijn, kan dat systeem ‘vanzelf’ worden gevormd. In hun expo spelen de leden van Metahaven met deze idee van zelfcreatie door aan de hand van film en tastbare werken in textiel de constante, onderlinge verbondenheid tussen het kenvermogen en het voelen te benadrukken. Met hun samenbrengen van digitale esthetiek en weef- en borduurwerken — waarvan er enkele speciaal voor deze tentoonstelling werden gemaakt — wil Metahaven een autopoiesis teweegbrengen. Door de grenzen tussen verschillende ervaringsmodi, tussen het virtuele en het tastbare te doorbreken kan een nieuw, organisch ervaringssysteem ontstaan. Gedurende de tentoonstellingsperiode zal ook een herwerkte scène uit hun film Capture (2021) worden vertoond, een film waarin speculatieve en poëtische verhalen kruisen met wetenschappelijke en filosofische vraagstukken, verbindingen die weer nieuwe mogelijkheden doen ontluiken. Dit filmwerk biedt op die manier de cinematografische tijdsbasis waartegen de autopoiesis zich kan ontplooien.
