De vroegere vestiging van galerie Zeno X aan de Leopold de Waelplaats in Antwerpen heropent als tweede locatie naast de recente, prestigieuze vestiging in Borgerhout. Het is een blij weerzien met deze authentieke ruimte in een typisch Zuid-herenhuis, waar er zoveel begonnen is, van Luc Tuymans over Marlene Dumas tot Michaël Borremans, Anne-Mie Van Kerckhoven en vele anderen.
De oude galerie werd de voorbije tijd gebruikt om werken aan geïnteresseerde verzamelaars de visu te tonen, werken die niet meer konden gepresenteerd op kunstbeurzen, omdat die allemaal coronagewijs moesten sluiten. Nu is er een eerste tentoonstelling met tekeningen op papier van de vele huisartiesten, waarbij Dumas en AMVK wel ontbreken. Het is de bedoeling van Zeno X om na dit event ook verder te blijven tentoonstellen in deze fraaie locatie, gelegen vlak tegenover het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten (volop in renovatie, maar de frontgevel is al vrijgekomen).
Hoe dan ook, Works on paper is een kleine, maar fijne gebeurtenis. Opvallend zijn de acht tekeningen van Bart Stolle, allemaal uit 2015, die inspelen op zijn low fixed media show (LFMS) , waarin hij probeert om alternatieve kunstvoering te combineren met visuele toegankelijkheid. Van Bart Stolle wordt overigens een nieuw boek met 200 tekeningen aangekondigd, dat eind mei in het S.M.A.K. wordt voorgesteld.
Van de betreurde Franse kunstenaar Cristof Yvoré zijn ook enkele tekeningen te zien, waaronder een fraai werk met vijf meloenschijven. Ze relativeren zijn ‘grote’ schilderwerk, net zoals enkele tekeningen van Michaël Borremans dat doen. Die duiden, sterker dan zijn schilderijen, de humor in zijn werk: hier is bijvoorbeeld echt een bullet man te zien, of een vliegende kanonskogel in menselijke gedaante, zoals die in vroegere circusvoorstellingen opgevoerd werden.
Van Luc Tuymans hangen er vier mooie tekeningen, alle vorig jaar gemaakt in volle coronacrisis. De tekeningen zijn geïnspireerd door vroeger schilderwerk, onder meer de werken Facial Reconstruction, Tattoo en Superstition. Alsof een kunstenaar in quarantaine zijn vroegere werk herdenkt.
Van Philip Metten zijn vijf recente werken te zien, in papier maché of collage on paper (vaak van verpakkingspapier), waarin hij de pixel-beeldcultuur hekelt met architecturale en digitale vormen. En met ook werk van onder meer Jan De Maesschalck (Domesticated-tekeningen uit 2015), Pietro Roccasalva en anderen is dit een prettig weerzien in een vanouds kleine, maar fijne ruimte.