Het was een politieke daad, vertelt kunstenaar-curator Dušica Dražić, toen ze samen met Wim Janssen (eveneens kunstenaar) op 7 april 2018 Out of Sight opende. Afkomstig uit Belgrado voelde het alsof de achtergrond en kennis die ze mee naar België bracht, hier niet dezelfde waarde leek te hebben – de kunstruimte openen was een manier om publiek de stem van de ander te laten horen. De ruimte – gesitueerd in het stuk Borgerhout buiten de ring – ligt dan ook niet alleen fysiek wat van de rest van de Antwerpse kunstwereld vandaan, Dražić en Janssen kiezen er bovendien bewust voor kunstenaars uit te nodigen die elders eerder buiten zicht blijven.
De nadruk ligt in Out of Sight op werk dat zich procesmatig ontwikkelt, waar mogelijk in een dialoog met Dražić en Janssen: ‘We zijn geen commerciële galerie en liever dan kunstenaars eenvoudigweg te benaderen om hun werk aan ons uit te lenen om het zo te tonen, zien we met hen samenwerken als een uitwisseling. We doen dat bovendien op een lange termijn, aan de hand van jaarthema’s waar we verschillende tentoonstellingen onder scharen.’ In het eerste jaar was dat Two man standing, dit jaar wordt in Symptoms of the future gekeken naar objecten die zowel binnen een artistieke context kunnen functioneren als in het dagelijks leven. Dražić: ‘In sommige gevallen gaat het om objecten die teruggaan tot de prehistorie en die misschien wel een oplossing kunnen bieden voor de problemen van de toekomst.’
Heel concreet gaat het in de eerste tentoonstelling van Symptoms of the future om potten, manden en baksteen. In de eerste ruimte worden we onmiddellijk naar de smalle doorgang gezogen tussen twee bakstenen muren – naar elkaar toegeschoven kopieën van de bestaande muren van de kunstruimte, zo vertelt Bie Michels (woont en werkt in Antwerpen). Zo begint de ruimte als het ware te leven en laat ze zich op een heel andere manier ervaren. Michels’ onderzoek naar hoe wij met objecten omgaan en de status die we eraan toekennen (dood, bezield, met emoties beladen…) mondde uit in een speciale interesse in stenen – en specifiek in bakstenen sinds ze in Madagaskar de schoonheid ervaarde van een fabriek waar die geproduceerd werden. Zo begon een onderzoek (historisch, antropologisch) naar de baksteen, met al een film, performances en verschillende installaties als resultaat. Voor Out of Sight schreef ze samen met Dražić een score, aan de hand waarvan die laatste doorheen het project veranderingen aan de installatie zal aanbrengen. Daarnaast maakte Michels – die van opleiding schilder is – met het verzamelde stof van de bakstenen een aantal prachtige werken op papier van zwevende en vallende figuren.
De potten en manden in de tentoonstelling zijn onderdeel van de praktijk van Marjetica Potrč (woont en werkt in Ljubljana). Potrč, die kunstenaar-architecte is, werkt vaak samen met gemeenschappen zoals de Sami, Roma, native Americans… en gaat in op de tegenstellingen tussen nomaden en settlers en de uitwisseling die tussen beiden nodig is om de uitdagingen van het Antropoceen het hoofd te bieden. Ze maakt onder andere installaties waarin de flexibiliteit weerspiegeld wordt van nomaden die zich op allerlei heel diverse plekken moeten kunnen handhaven. In Out of Sight heeft ze het over de mandenvlechter die verschillen vlecht en de pottenbakker die juist eenheid tot stand brengt. De kennis voor deze muurtekening en tekeningen op papier uit de reeks The Earth Drawing Series, 2009-2016 putte ze uit interviews met inheemse bevolkingsgroepen.
Nog in het kader van Symptoms of the future houdt Gosie Vervloessem in een zijkamer van Out of Sight een jaar lang kantoor in haar Detective Agency of Monsters. Via het genre van de horror en de daaraan gerelateerde monsters, probeert Vervloessem met dit project grip te krijgen op een wereld die steeds ondenkbaarder wordt. Ze focust op drie cases in de Zoo, Museum Plantin-Moretus en de Botanische tuin van Antwerpen en brengt divers materiaal samen om die zaken op te lossen. Vervloessem zal op regelmatige basis in haar detectivebureau aan het werk zijn.