Groepstentoonstelling voor één dag: Hoe kunstenaars in hun werk een opeenstapeling van betekenissen vorm geven, als een matroesjka, een holle houten pop die onderdeel is van een reeks kleinere in elkaar passende poppen. Hoe ze de omgeving ruimte proberen geven. Een plek. Een beeld. Een mens. Ingepakt en uitgepakt. Als een brief of een geschenk. Omhuld, verhuld en onthuld. En waar de randen van de foto of de grenzen van de installatie begin en einde kunnen zijn.
Naar aanleiding van de tentoonstelling wordt om 15:00 op hetzelfde adres ook een lezing door Stefan Beyst georganiseerd, ‘Van zelfportret tot selfie’. Beyst publiceert essays over hedendaagse kunst en kunstfilosofie, zoals het recent verschenen artikel in rekto:verso rond het thema ‘samen ik’: ‘Van zelfportret tot selfie’. Via vier subjectief gekozen zelfportretten uit de geschiedenis van de schilderkunst en de fotografie, neemt hij ons mee in zijn onderzoek over de verschuivende blik op het ‘ik’. Wat ooit begon als een demonstratie van technisch meesterschap en zelfonthulling, evolueerde steeds meer naar zelfopvoering en zelfpresentatie, om vandaag te stranden bij de selfie: Dürer, Rembrandt, Piccart en Mapplethorpe.
Dit artikel is digitaal nog niet volledig beschikbaar. We werken aan ons archief.
