In Antwerpen opende net een nieuwe kunstgalerie, niet vanzelfsprekend in deze barre tijden. Een gesprek met Sarah Vanwelden, een van de drie partners in Newchild.
Eigenlijk had de galerie al in maart moeten openen, maar het coronavirus stak daar het alom bekende stokje voor. Newchild heet de nieuwe galerie aan de Geuzenstraat op het Antwerpse Zuid, met naast Sarah Vanwelden twee New Yorkers als initiatiefnemers en eigenaars: architect en interieurontwerper Chandler Noah en beeldend kunstenaar Diego Castaño. Chandler en Diego konden hun eigen boreling nog niet bezoeken: vliegen tussen New York en Brussel zat en zit er nog niet in. Sarah Vanwelden neemt dus de honneurs waar.
Sarah Vanwelden: “Na mijn studies volgde ik eerst stage bij Sotheby’s Brussel, waarna ik bij Christie’s terechtkwam. Daar werkte ik als business getter: ik bezocht kunstcollecties, met de bedoeling om stukken binnen te halen voor de veilingen in Londen, Parijs … Nadien verhuisde ik naar Londen, waar ik eerst werkte op het departement books and manuscripts. Daarna rolde ik gaandeweg in een business development-functie, meer client strategy gericht: echt goed kijken naar topcollecties, naar wat er ontbreekt, de goede stukken zoeken en erbij halen, enzovoorts.”
Toen ze weer naar België kwam, heeft Vanwelden eerst nog bij Axel Vervoordt gewerkt en daarna bij Morentz Gallery in Waalwijk, gespecialiseerd in 20ste-eeuws design, waar ze nog steeds actief is. Vanwelden: “Bij Newchild ben ik betrokken omdat het pand hier in Antwerpen van mij is, ik woon hier ook boven. Met Chandler en Diego heb ik lang aan de renovatie gewerkt. Chandler deed de architectuur, hij heeft zich eens goed laten gaan. De galerieruimte was vroeger een kapsalon, dat is nu wel anders.” (lacht)
MR: Het is inderdaad een prachtige ruimte geworden. Maar hoe komen jullie bij het idee om in deze moeilijke tijden een nieuwe galerie te openen?
SV: “Dat van die moeilijke tijden wisten we natuurlijk niet. Chandler, Diego en ik kennen elkaar al heel lang. We werken alle drie in de creatieve industrie (architectuur, beeldende kunst, veiling- en galeriewezen, mr), weliswaar in verschillende sectoren. Diego en Chandler hadden het al lang over een eigen plek, waar ze hun eigen visie, hun eigen esthetisch gevoel naar buiten konden brengen. Dit pand hier in de Geuzenstraat is een mooi gebouw van 1850, de verbouwing was voor Chandler als architect zijn eerste soloproject. We gingen op zoek naar kunstenaars wier werk ons aansprak, en dit is dus de eerste tentoonstelling geworden.”
“De naam Newchild heeft Chandler gedroomd: nog die ochtend belde hij ons op … Chandler en Diego hebben een kunstbedrijf in New York dat En Viu heet en kunstadviezen verleent aan grote hotels, restaurants, resorts. Ze doen ook kunstaankopen voor hen, adviseren voor de inrichting van hotelkamers, bars. En Viu is onder meer bekend om zijn spectaculaire muurschilderingen of ‘murals’ in bijvoorbeeld in The Times Square Edition hotel in New York, Rosewood Guangzhou of het nieuwe The Londoner Hotel in Londen (dat later dit jaar zijn deuren opent). Ik werkte af en toe freelance voor En Viu. Dat alles leverde een startkapitaal voor de galerie. Maar het is natuurlijk niet makkelijk in deze tijden, daar moeten we niet flauw over doen. We hadden ook ambities voor New York, maar dat zal even moeten wachten. Al hebben we nu wel oog op een pop-up in een ruimte in Tribeca.”
MR: Ik las op jullie site ook dat jullie verbindingen willen leggen tussen kunst en design.
SV: “Ik denk meer aan een gesamtkunstwerk, met architectuur, beeldende kunst en design. Alles is één verhaal. Dat is ook de sterkte van ons team, denk ik: we komen alle drie uit verschillende sectoren: Chandler heeft een architectenoog, mijn kennis ligt vooral in de kunstgeschiedenis – ik heb een grote passie voor renaissance en barok. Dat wil ik graag binnentrekken in de hedendaagse kunstwereld. En Diego is zelf een kunstenaar, die bekijkt alles heel alert en conceptueel.”
MR: De eerste tentoonstelling heet A very long wait, een toepasselijke naam vandaag. Waarom deze vier kunstenaars?
SV: “De Zuid-Koreaan Yoo Geun-Taek is een monument in zijn land. We zagen een paar jaar geleden een fantastische expo van hem in Seoul. We vonden het ongelooflijk dat we met hem mochten samenwerken: buiten een expo in Zwitserland is dit zijn eerste tentoonstelling in Europa.”
Yoo Geun-Taek vertrekt van oude Koreaanse technieken en maakt op het eerste gezicht abstract werk, waarin bij nader toekijken figuratieve elementen doorschemeren. Eén groot werk lijkt een gigantische boekenkast, twee andere tonen abstracte verfpatronen die een bos zouden kunnen verbeelden, maar het blijkt om opspuitende fonteinen te gaan, waarin figuurtjes opduiken: een vliegtuigje, een man op een fiets, een ballonnetje … Een groot werk is op hanjipapier gemaakt, waarbij de kunstenaar onder meer oesterschaalpoeder gebruikt. Vooral in dit werk is het kijken door de eerste laag heen, om gaandeweg meer en meer visuele effecten te ontdekken.
SV: “De keuze van de andere drie kunstenaars – Norman Hyams, Adam Shield en Vojtêch Kova ř ík – gebeurde heel organisch: wat vonden we mooi, wat kan interessant zijn als combinatie, wat kan met elkaar in dialoog gaan … En ja, het zijn vier mannen, maar de tweede tentoonstelling in oktober brengt werk van een vrouw, Brittney Leeanne Williams.”
“De Engelsman Norman Hyams is een al iets oudere schilder met een grote staat van dienst die de kunstwereld de jongste vijftien jaar geschuwd heeft. Maar in 2017 had hij zijn eerste tentoonstelling in Londen, en nu dus in Antwerpen. Hyams toont kleine, intieme groepsportretjes, interieurs en taferelen met een dreigend flou sfeertje.”
De Tsjechische kunstenaar Vojtêch Kova ř ík presenteert twee werken waarin kloeke Oost-Europese stijlkenmerken afwisselen met mythologische en naïeve elementen.
En de jonge Britse schilder Adam Shield toont een groot en twee kleine werken in mixed media, gericht op het abstracte, waarin picturale beelden in elkaar lijken te vloeien. Een beetje zoals wanneer je snel door de foto’s van een iPhone scrollt.
SV: “Het is afwachten natuurlijk wat het allemaal brengt. Chandler en Diego zijn nog niet hier geraakt. Maar Newchild is wel al actief op sociale media en nu al (half augustus, mr) vond de helft van de werken uit de tentoonstelling een nieuwe thuis.”