René Daniels (Eindhoven, °1950) was eind jaren zeventig en jaren tachtig van de vorige eeuw wellicht de meest vernieuwende en revolutionaire schilder in het Europa (en daarbuiten) van die periode. Daniels had tentoonstellingen in alle er toe doende Europese musea en kunsthallen uit die tijd (met het Van Abbemuseum in Eindhoven als zenuwcentrum), maar kreeg in 1987 een hersenbloeding die hem sindsdien buiten spel zette.
Sinds 2006 begon hij opnieuw te tekenen en te schilderen, ogenschijnlijk vanuit een fysieke beperking, maar daar is Ulrich Loock het niet helemaal mee eens: als curator van de tentoonstelling die nu loopt in Resethome in Gotem, deelgemeente van Borgloon in het Belgische Limburg, pleit hij voor een én-én-verhaal. Waarover meteen meer.
Marc RUYTERS
Dit artikel is digitaal nog niet volledig beschikbaar. We werken aan ons archief.
